నాలో నేను
చిరాకులు చికాకు తెప్పిస్తుంటే
గొంతు
నుండి బయటికి రాని బాధ భయపెడ్తుంటే
కనికరం అనేది
లేని కష్టం కలవరపెడుతుంటే
ఏకాంతం నిశ్శబ్దంగా వెక్కిరిస్తుంటే
ఎక్కడికి
అని జీవన గమనం ఆగకుండా ప్రశ్నిస్తూవుంటే
నాలో
వున్న నేను ,నేనున్నాను అంటూ నేస్తమై నిలుస్తుంది
నా గుండెలో
నవ్వు ఎప్పుడు నీకు నేను
తోడు అని కొండంత ధైర్యాన్నిస్తుంది
నేను
'నేను' గా నిలవడానికి నా
'నేను' నాకు కొండంత భరోసా
నా జీవితం నా దోసిళ్ళలోనే ఉందని సత్యం ఎప్పుడూ ధ్వనిస్తునే ఉంటుంది